PROMOSYONUN TARİHİ 3
Bir çok ülkede mahalli basın güçlenmesine rağmen, bizde bunu ciddiye alan yoktur. Bugün il ve ilçelerde 741 adet günlük, haftalık ve aylık gazete çıkarken, bunların tekniğinin çoğu ise 1950`li yıllardan kalmadır. Toplam tirajları ise gülünç düzeydedir. 741 gazetenin tirajının 890 binlerde olduğunu söylemek zorundayım.
Gazetecilerin örgütlenmeleri ise hızla artmaktadır. Fakat bu örgütlenmelerin tam manasıyla işlevini gördüğünü söyleyemeyiz. Bugün 41 demek ve cemiyet var. Ama bunlar, ödül dağıtmak, rozet dağıtmak yerine, işsiz kalan, aç kalan gazetecilere imkan sağlasalar, meslek içi eğitim yaptırsalar çok daha yararlı olur.
Türk basını, tüm bu ve buna benzer sıkıntıların üstesinden gelebilmesi için yeniden bir yapılanmaya ve değişime ihtiyacı vardır. Belki de en büyük sıkıntı budur. Kendini okuyucuya ve çağın objektiflerine göre yenileyememesindendir.
Basın tüm iş kollarıyla yeniden yapılanmaya ve örgütlenmeye gitmelidir. Elektronik çağı yakalamak yeterli değildir.. Matbaa makinalannın dünya standartlarıyla yarışabilir düzeyde olması da herşey değildir. Buna uyum sağlamak ve verim almak önemlidir. Çalışma hayatı sistemli bir şekilde değişirken, sendikalar memur kademelerine kadar yayılırken, basının ahbap - çavuş ilişkisi içinde fikir işçisi istihdam etmesi ve buna zorlanması kabul edilemez ve bu çalışanlardan da verim alınamaz.
Geniş katılımlı bir Basın Şura`sı ve bunlardan oluşturulacak komisyonlar ve devamlı çalışacak kurullar ile basının iç ve dış durumu tartışmaya açılmalıdır.Tekelleşme yolunda atılan adımlara fırsat verilmemeli.Gazete yönetimleri çalışanlar tarafından ağırlıklı oluşturulmalı ve gazetecilerin gazetelere ortak olması sağlanmalıdır. Bunun yanında 21. yüzyıl gazeteleri ve gazetecilerinin nasıl olması gerektiği bilimsel olarak tartışmaya açılmalıdır.
Son Güncelleme : 17.11.2017 07:18:41
